Blog 2: Yangon!

Dinsdag:

Na de wekker vol goede moed om 7:30 gezet te hebben, bleek dat we toch wat meer tijd nodig hadden met opstarten door de heftige dag ervoor. Na wat ramboetans eten op bed lukte het ons om 10:00 het hostel uit te gaan. We liepen langs een tentje waar veel mensen zaten te ontbijten dus we gingen ook maar zitten. Ivo bestelde '2 eitjes' want dat waren ze buiten op een omgekeerde ton aan het bakken, 2 eitjes betekende meteen inclusief mega bord noodles en een kippenpoot, voor mij kleeein beetje heftig in de ochtend, Ivo kon er wel van genieten.

Na het uitgebreide (maar snelle) ontbijt besloten we naar de shwedagong pagode te gaan, dit is een van de grootste pagodes in heel Azië wat er al 2500 jaar staat. Leuk weetje: elke koning of koningin van Myanmar schenkt zijn/haar gewicht in goud aan de pagode, er wordt in Londen gezegd dat er 'meer goud zit in de Swedagon dan in de kluizen van de nationale bank'. We werden bij de oostelijke ingang afgezet en na het uitdoen van onze schoenen moesten we nog een lange overdekte trap naar boven. Al op het moment dat je uit het duister van de trap stapt, komt het blinkende goud en schitterende kleuren van de pagode en omgeving je te gemoed. Er staan om de grote pagode nog tientallen pagoden, tempeltjes, klokkentorens en stoepa's. Hier hebben we heel wat uren rondgedwaald en gekeken, er zijn zo veel details dat je gewoon niet meer weet waar je moet kijken. Dit was ook de plek waar de eerste 5 andere toeristen zagen in de hele stad. Toen we net even aan het bijkomen waren op een trapje kwam er direct een monnik naast ons zitten om een praatje te maken. Een van de dingen die we heel erg merken is dat de Birmanen graag met toeristen willen kletsen zodat ze beter Engels kunnen leren. Hij vertelde ons dat hij net zijn 'monk certificatie' had verdiend die hij vol trots en liefde aan ons liet zien. Het klooster gaat voor hem een opleiding Engels aan de universiteit betalen omdat hij deze na veel mediteren heeft behaald en hij was nu alvast aan het oefenen.

Na de pagode zijn we naar een gems museum gegaan wat ergens buiten de stad was op de bovenste verdieping van een losstaand gebouw. We waren de enige mensen hier naast de 10 bewakers. We werden allebei door een bewaker aan de hand genomen  en rond geleidt tussen bijna alle natuurlijke bronnen uit Myanmar. Van hele ruwe stenen waar je ze doorheen zag glinsteren tot hele kunstwerken gemaakt van goud en diamanten. Van asbest tot prachtige saffieren beeldjes. Van IJzererts tot een doorzichtige Jade serviesset van een slordige miljoen dollar. Een hele bijzondere plek om rond te lopen. 

We waren van plan om naar de Chauzkhtakyipagode te gaan (probeer dat maar is aan de taxi chauffeur uit te leggen), maar door miscommunicatie kwamen we terecht bij een andere pagode. Deze was ook prachtig, een stuk kleiner en rustiger. In elke pagode is er voor alle 8 dagen een tempeltje (er zijn 2 woensdagen in Myanmar), aan het begin van de pagode stond een mannetje met een boekje die onze geboorte dagen opzocht, de tempels zijn namelijk voor het geluk van iedereen dus ook iedereen moet er aan mee doen blijkbaar (oeps niet bij de andere gedaan). Ivo is geboren op de eerste woensdag en zijn beschermdier is een olifant (die wilde ik :( ), ik ben een vrijdag (net zoals Obama vertelde hij!!!) en mijn beschermdier is een guineapig (huiscavia?). Je moet dan twee keer 5 bekertjes water gooien voor familie, gezondheid, toekomst, succes en veiligheid geloven we. En daarna moet je drie keer op een gong slaan om je geluk te verspreiden (nog best moeilijk om daar geluid uit te krijgen. 

In de avond hebben we een heerlijke noodle soep gegeten en hebben we in de avond een globaal reis plan opgesteld voor de komende weken. Toch maar besloten om Bago te skippen. Het is nu woensdag ochtend en we zitten nu in de bus, op naar Mawlamyine!!